Bijna iedereen heeft het verhaal wel eens gelezen van Tamar en Juda in Genesis 38.
De meeste zullen net als ik gedacht hebben, “wat een vreemd verhaal…”.

Maar zoals we mogen weten is niets in de Bijbel zonder reden, niets is er zonder een groter plan en betekenis. Alles in de Bijbel heeft een betekenis en wat te zeggen ook al snappen wij het soms niet. Ook al vinden wij een verhaal naar onze hedendaagse maatstaven vreemd.
Zo dus ook in dit verhaal. Er zit meer verborgen achter de woorden dan we denken. En deze uitleg is slecht een beperkte, beknopte visie daarop.

Het verhaal:
Als we Genesis 38:1-30 lezen komen we in een verhaal terecht waarin Juda (de zoon van Jakob/Israël) drie zonen verwekt en vervolgens voor zijn oudste zoon “Er” een vrouw vind met de naam “Tamar”.
In wat ik tot zover kon vinden betekend de naam van Tamar “Palmboom” of ook wel “Dadelpalm”. Hier kom ik in een ander blog wel op keer terug.

Vervolgens doet de geschiedenis zich voor dat Er in de ogen van God slecht was en Hij doodde hem daarom. Hierdoor bleef Tamar kinderloos achter en kreeg zoals traditie was de volgende zoon Onan toegewezen, zodat Onan een kind kon verwekken onder de naam van zijn broer Er.
Omdat Onan blijkbaar geen zin had om voor nageslacht voor zijn broer Er te zorgen verspilde hij zijn zaad zodat er geen nageslacht kwam.
Dit was echter een kwalijke zaak in de ogen van de JAHWEH en Hij doodde vervolgens ook Onan.
Toen moest Tamar van Juda wachten totdat zijn zoon Sela groot genoeg was om te kunnen trouwen met haar. Maar Juda had al voorgehouden dit niet te doen uit angst ook zijn zoon Sela kwijt te raken.
Omdat Juda zijn belofte niet na kwam verklede Tamar zich als hoer en ging langs de weg waar zij Juda verwachtte zitten om vervolgens op deze “vreemde” wijze toch nageslacht te ontvangen via Juda zelf.
Juda doet zoals zij had verwacht en slaapt met haar. Als betaling voor haar verdiensten zou Juda een geitenbokje laten brengen en gaf haar zijn zegelring, snoer en staf als onderpand.

Tamar raakt vervolgens zwanger en Juda die hierover hoort (niet wetende dat hij de vader is) word kwaad en beveelt haar buiten de stad te laten verbranden.
Tamar stuurt vervolgens de staf, zegelring en het snoer naar Juda met de mededeling dat de eigenaar van deze voorwerpen de vader is.
Het kwartje valt vervolgens bij Juda en hij erkent dat zij in haar recht staat en laat het oordeel varen. Tamar bevalt vervolgens van een tweeling, Perez en Zerah.

Wat voor mij bijzonder aan dit vreemde verhaal is, is dat God vrij duidelijk bemoeid met de zonen en nageslacht van Juda. Hij is hier duidelijk bij betrokken omdat hij zelfs twee zonen dood, en in het vreemde plan van Tamar haar in zeker zin zegent want ze raakt direct zwanger.
God heeft hier duidelijk een nageslacht voor ogen uit Juda, maar vooral in combinatie met Tamar.
In eerste instantie was het plan via de zonen van Juda, maar daarna rechtstreeks via Juda zelf. Want Gods plan stond vast.
Dat Tamar naast Juda als stamhoofd voor God een belangrijke sleutelrol heeft zien we terug in het geslachtsregister van Jezus in Mattheüs 1. Daar word Tamar bij naam genoemd. De meeste vrouwen worden in het geslachtsregister helemaal niet vernoemd, alle mannen wel.
Daarom zien we voor Tamar (oorsprong onbekend) samen met Rachab (de heidense hoer uit Jericho) en Ruth (de Moabitische, heidense vrouw) een bijzondere plaats in de lijn naar Jezus toe.

Als we de Bijbel bestuderen leren we dat uit de stam Juda de koning van Israël, de Eeuwige Koning (Messias) is beloofd. Met name uit het geslacht van Juda en David.
Het koningschap van Israël zou lopen via Juda, via zijn nageslacht “David”. Aan het nageslacht van David was een eeuwig koningschap beloofd waarvan de troon nooit meer zou wijken.

Genesis 49:8 (HSV) Juda, jij bent het, jou zullen je broers loven!
Je hand zal rusten op de nek van je vijanden; voor jou zullen de zonen van je vader zich neerbuigen. 9. Juda is een leeuwenwelp; van je prooi ben je opgestaan, mijn zoon.
Hij heeft zich gekromd, zich als een leeuw neergelegd, als een leeuwin; wie zal hem doen opstaan? 10. De scepter zal van Juda niet wijken en evenmin de heersersstaf van tussen zijn voeten, totdat Silo komt, en Hem zullen de volken gehoorzamen.

2 Kronieken 13:5 (HSV) Weet u niet dat de HEERE, de God van Israël, voor eeuwig het koningschap over Israël aan David gegeven heeft, aan hem en aan zijn zonen, door een met zout bekrachtigd verbond?

Mattheüs 1:1 (HSV) Het geslachtsregister van Jezus Christus, de Zoon van David, de Zoon van Abraham:

2. Abraham verwekte Izak, Izak verwekte Jakob, Jakob verwekte Juda en zijn broers;
3. Juda verwekte Perez en Zerah bij Tamar; Perez verwekte Hezron, Hezron verwekte Aram;
4. Aram verwekte Aminadab, Aminadab verwekte Nahesson, Nahesson verwekte Salmon;
5. Salmon verwekte Boaz bij Rachab, Boaz verwekte Obed bij Ruth, Obed verwekte Isaï;
6. Isaï verwekte David, de koning; David, de koning, verwekte Salomo bij haar die de vrouw van Uria was;
7. Salomo verwekte Rehabeam, Rehabeam verwekte Abia, Abia verwekte Asa;
8. Asa verwekte Josafat, Josafat verwekte Joram, Joram verwekte Uzzia;
9. Uzzia verwekte Jotham, Jotham verwekte Achaz, Achaz verwekte Hizkia;
10. Hizkia verwekte Manasse, Manasse verwekte Amon, Amon verwekte Josia;
11. Josia verwekte Jechonia en zijn broers, ten tijde van de Babylonische ballingschap.
12. Na de Babylonische ballingschap verwekte Jechonia Sealthiël, Sealthiël verwekte Zerubbabel;
13. Zerubbabel verwekte Abihud, Abihud verwekte Eljakim, Eljakim verwekte Azor;
14. Azor verwekte Zadok, Zadok verwekte Achim, Achim verwekte Eliud;
15. Eliud verwekte Eleazar, Eleazar verwekte Matthan, Matthan verwekte Jakob;
16. Jakob verwekte Jozef, de man van Maria, uit wie geboren is Jezus, Die Christus genoemd wordt.
17. Al de geslachten dus, van Abraham tot David, zijn veertien geslachten; en van David tot de Babylonische ballingschap zijn veertien geslachten; en van de Babylonische ballingschap tot Christus zijn veertien geslachten.

Als we dit stuk van Tamar en Juda lezen is het vrij duidelijk dat God al op voorhand de hele geslachtslijn van Juda, via David naar uiteindelijk Jezus op het oog had. Het zou op geen andere wijze lopen dan via deze mensen en in het bijzondere toch ook deze vrouw. Vandaar dat de hand van de JAHWEH overduidelijk zijn stempel op deze geschiedenis zet.

Verborgenheid
Het is interessant dat verborgen in de tekst van Genesis 38 met intervallen van 49 letters de namen van Boaz, Ruth, Obed, Isaï en David – in chronologische volgorde opduiken! (Merk op dat het Hebreeuws van rechts naar links gaat en dat de namen achterstevoren zijn geschreven.) Deze namen openbaren, vijf generaties vooruit, op de volgende vijf generaties die hun hoogtepunt bereiken in David, in totaal tien generaties. Hier in de Thora vinden we de namen van de hoofdpersonen uit het Boek van Ruth en van hun afstammelingen die leiden naar de koninklijke lijn.

We zien hier dus al op voorhand in de verborgenheid in de juiste volgorde de namen uit het geslacht van Juda voorkomen waar uiteindelijk koning David uit voort komt.
Deze koning David word door God een man naar Zijn hart genoemd.
Van deze David draagt onze Heer en Verlosser Jezus de Christus de koninklijke titel “Jezus Zoon van David” of ook wel “Yeshua Ben David”.
Met het oog op deze geschiedenis in Genesis 38 zag God deze mensen al in het verschiet.

Conclusie:

Gods plan met deze wereld, en de mensen als onderdeel daarvan ligt volledig vast. God zelf staat buiten de tijd en wij zijn slechts een korte zucht aanwezig in de lijn van verhaal, maar voor God een onmisbaar en gezien/geliefd onderdeel.
Waarom zouden wij ons druk maken als onze naam al reeds is opgeschreven. Als wij in Zijn hand zijn en niemand ons daaruit kan wegrukken? Niet verborgen in een tekst zoals Genesis 38, maar wel in het Boek des levens des Lams met een nieuwe naam.

Openbaring 21:27 (HSV) Al wat onrein is, zal er niet inkomen, en ook niemand die zich bezighoudt met gruwelen en leugens, maar alleen zij die geschreven zijn in het boek des levens van het Lam.

Openbaring 2:17 Wie oren heeft, laat hij horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt. (Ontvang het Woord) Aan wie overwint, zal Ik van het verborgen manna (Gods waarlijke Woord?) te eten geven, en Ik zal hem een witte steen geven met op die steen een nieuwe naam geschreven, die niemand kent dan wie hem ontvangt.

Johannes 10:28 En Ik geef hun eeuwig leven; en zij zullen beslist niet verloren gaan in eeuwigheid en niemand zal ze uit Mijn hand rukken.

Tevens is ieder Woord van God tot nut, ook al snappen wij deze niet of vinden wij een verhaal raar of ogenschijnlijk overbodig om genoemd te worden.

2 Timotheüs 3:16 Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid,