Als mensen leven wij in tijd, we komen en we zullen op een dag weer gaan.
We kunnen praktisch niet buiten tijd denken, onze hele dag draait meestal om het volgen van de klok en we zitten gevangen in een dimensie die ons langzaam brengt tot ons einde binnen die dimensie als de tijd voor ons op is en degenen die nog tijd hebben achterblijven en voortgaan tot ook hun tijd voorbij is gegaan.

Ook David had dit opgemerkt en meldt dit in een van de psalmen, maar ook Salomo sprak over dat er voor alles een tijd is, en dat de mens er geen grip op krijgt.

Psalmen 144:4 (HSV) De mens lijkt op een zucht,
zijn dagen zijn als een voorbijgaande schaduw.

Prediker 8:6 (HSV) Want voor elk voornemen is er een tijd en gelegenheid, ja, het kwaad van de mens is overvloedig over hem. 7 Want hij weet niet wat er gebeuren zal. Wie zal hem immers bekendmaken wanneer het gebeuren zal?

Maar ondanks dat we niet ontkomen aan de tijd en wij er als mens nooit grip op krijgen, lijkt het erop dat nagenoeg geen enkel mens zich daarbij neerlegt.  Allemaal plannen wij onze tijd en dagen en proberen er zo grip op te krijgen om zo de tijd die we hebben in dit leven tot het uiterste te benutten. Het lijkt erop dat ieder mens in zichzelf de hoop draagt dat hij of zij de tijd optimaal zal uitbuiten terwijl er nooit een eerder mens is geweest die dat heeft gedaan, want als de tijd daadwerkelijk op is, kom je als mens eigenlijk altijd tekort. Iedereen is ondanks al zijn zwoegen uiteindelijk toch heen gegaan.

Waar komt de angst voor de beperkte tijd vandaag, en waarom kan de mens soms zo moeilijk het accepteren zoals het is en gewoonweg genieten van de tijd (dag) die nu is zonder alweer vooruit te denken of te plannen?

Het niet kunnen accepteren en volledig leven met de dag zonder de zorgen voor morgen of zelfs verder dan dat, komt voort vanuit het binnenste van onze ziel. Onze ziel is levend doordat God Zijn levensadem (Neshama) daarin blies, een leven dat God bedoeld heeft voor eeuwigheid. En hoort geen einde te zijn aan het Leven dat God geeft, daarom voelt het zo onrustig en onnatuurlijk dat onze tijd beperkt zou zijn.

Diep in onze ziel beseffen wij in onze identiteit die bestaat door de levensadem van de Eeuwige (buiten tijd) dat wij gemaakt zijn voor de eeuwigheid en niet om te sterven na verloop van tijd.
Sterven is het missen van ons doel, de ziel is letterlijk in het leven geblazen met het doel te leven tot in eeuwigheid. Maar de ziel die zichzelf verliest in tijd en vergeet de verbinding te vinden met de Eeuwige, en dus de eeuwigheid, die raakt in ademnood die we misschien het beste kunnen omschrijven als “tijdnood”.

Want de levensadem in de ziel die kwam van de eeuwige kan niet blijven bestaan zonder verbinding met de Eeuwige zelf, zoals onze adem in ons lichaam het lichaam niet levend kan houden en wij weer opnieuw adem moeten halen uit de lucht die ons omringt. Zo is de ziel afhankelijk van de Geest, de lucht die God is, de lucht en Geest die Eeuwig is. Jezus wilde ons leren de weg terug naar het eeuwige leven, De Vader te vinden, Hij wil die weg openbaren.

Hij wil ons daarmee verbinden met de Eeuwige, de Hemelse Vader en zo ons denken omzetten van het denken in tijd, naar het denken in Eeuwigheid. Ons losweken van de zonden van het einde van leven naar het denken in leven waar geen einde aan komt.

Matteüs 6:31 (HSV) Wees daarom niet bezorgd en zeg niet: Wat zullen wij eten? of: Wat zullen wij drinken? of: Waarmee zullen wij ons kleden? 32 Want al deze dingen zoeken de heidenen. Uw hemelse Vader weet immers dat u al deze dingen nodig hebt. 33 Maar zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden. 34 Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.

Jezus laat in Lucas 12 zien dat de hebzucht, het verzamelen van zekerheden voor morgen, een verkapte vorm is om ons in de tijd een soort garantie te bieden voor de toekomst. En dat terwijl de mens niet beseft dat de toekomst afhangt van de tijd en het leven dat je nog resterende hebt waarover wij geen enkele zeggenschap of waar wij geen enkele grip op hebben. Een toekomst die dus nooit geen toekomst is als er geen sprake is van leven in eeuwigheid.

Lucas 12:15 (HSV) En Hij zei tegen hen: Kijk uit en wees op uw hoede voor de hebzucht. Immers, al heeft iemand overvloed, zijn leven behoort niet tot zijn bezit. 16 En Hij zei tot hen een gelijkenis en sprak: Het land van een rijke man had veel opgebracht. 17 En hij overlegde bij zichzelf en zei: Wat zal ik doen? Want ik heb geen ruimte om mijn vruchten op te slaan. 18 En hij zei: Dit zal ik doen: ik zal mijn schuren afbreken en grotere bouwen en ik zal daarin al mijn koren en al mijn goederen opslaan. 19 En ik zal tegen mijn ziel zeggen: Ziel, u hebt veel goederen liggen voor veel jaren. Neem rust, eet, drink en wees vrolijk. 20 Maar God zei tegen hem: Dwaas! In deze nacht zal men uw ziel van u opeisen; en wat u gereedgemaakt hebt, voor wie zal het zijn? 21 Zo is het met hem die voor zichzelf schatten verzamelt en niet rijk is in God.

Jezus wil ons laten inzien dat de wereld vast zit in tijd, maar wij met Hem al verbonden en leven in de eeuwigheid, dus buiten deze tijd. Hij wil ons helpen het oude gedrag af te leren wat hoort bij het leven in tijd buiten de eeuwigheid. Het leven in de eeuwigheid is het Ware Leven, het leven in tijd is slechts een korte bezigheid.

Johannes 14:19 (HSV) Nog een korte tijd en de wereld zal Mij niet meer zien, maar u zult Mij zien, want Ik leef en u zult leven. 20 Op die dag zult u inzien dat Ik in Mijn Vader ben, en u in Mij, en Ik in u.

Maar ook de broer van Jezus mocht dit principe, dit veranderen van denken, leren en spreekt daarover in zijn brief. Onze eigen handel drijven red ons niet van de tijd waar een einde aan komt, het helpt ons niets als wij niet verbonden zijn geraakt met het eeuwige leven in de Eeuwige zelf.

Jakobus 4:13 (HSV) En nu dan u die zegt: Wij zullen vandaag of morgen naar die en die stad reizen, en daar een jaar doorbrengen en handeldrijven en winst maken, 14 u, die niet weet wat er morgen gebeuren zal, want hoe is uw leven? Het is immers een damp, die voor een korte tijd verschijnt en daarna verdwijnt.

Zo leven wij in de schepping van God, de schepping waarin Hij wil wonen en Zich wil openbaren aan ons. Maar wij maken van deze schepping (dit huis van God) een plaats waarin wij handel drijven met het oog op het uitbuiten van de tijd en het verzamelen van eigen zekerheden alsof er geen eeuwigheid beschikbaar is. Dat is ook de symboliek achter waarom Jezus het huis van de Vader ontdeed van handelaren in Johannes 2.

Ook in dit stuk eindigt Jezus met een opmerking over het werkelijke besef van tijd in het afbreken van de tempel en opbouwen in drie dagen. Iets dat totaal niet begrepen werd door de Joden omdat zij zo opgesloten zaten in hun tijds denken, hun handelen en eigen werken dat zij de Eeuwigheid (Christus, de weg naar de Vader) letterlijk aan hun neus lieten voorbijgaan terwijl Hij voor hun neus deze dingen zei.

Johannes 2:13 (HSV) En het Pascha van de Joden was nabij en Jezus ging naar Jeruzalem. 14 En Hij trof in de tempel mensen aan die runderen, schapen en duiven verkochten, en de geldwisselaars die daar zaten. 15 En nadat Hij een gesel van touwen gemaakt had, dreef Hij ze allen de tempel uit, ook de schapen en de runderen. En het geld van de wisselaars wierp Hij op de grond en de tafels keerde Hij om. 16 En Hij zei tegen hen die de duiven verkochten: Neem deze dingen vanhier weg, maak niet het huis van Mijn Vader tot een huis van koophandel. 17 En Zijn discipelen herinnerden zich dat er geschreven is: De ijver voor Uw huis heeft mij verslonden. 18 Toen antwoordden de Joden en zeiden tegen Hem: Welk teken laat U ons zien dat U het recht hebt deze dingen te doen? 19 Jezus antwoordde en zei tegen hen: Breek deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem laten herrijzen. 20 De Joden zeiden dan: Zesenveertig jaar is aan deze tempel gebouwd, en Ú zult hem in drie dagen laten herrijzen? 21 Maar Hij sprak over de tempel van Zijn lichaam.

Wij zijn dus geschapen voor de eeuwigheid, mis je doel dus niet door alleen maar te leven in tijd met het idee dat dat een doel opzicht is. We moeten niet ons doel missen, want ons doel missen is zonden, en als wij dus door de weg van Christus leven in Eeuwigheid, dan zijn wij vrij van het doel missen (de zonden) en leven wij waarvoor wij geschapen zijn, namelijk het leven in Eeuwigheid met God de Vader die het Eeuwige leven is.

1 Johannes 3:9 (HSV) Ieder die uit God geboren is, doet de zonde niet, want Zijn zaad blijft in hem; en hij kan niet zondigen, omdat hij uit God geboren is.

Dan zondig je niet meer (doel missen) want dan leef je letterlijk voor eeuwig in Het Doel. Iemand die dus uit God geboren is zondigt dus niet meer en kan dat ook niet want hij is niet zonder doel en is niet meer doelloos bezig want leven met God is nooit doelloos maar juist wandelen in waarvoor onze ziel bedoeld is, dat wat wij allemaal diep vanbinnen aanvoelen. En dan morgen of overmorgen of volgend jaar een stuk minder interessant, want alles is volbracht in de tegenwoordige tijd zoals Christus al riep: “Het is volbracht!”.

Johannes 19:28 (HSV) Hierna zei Jezus, omdat Hij wist dat nu alles volbracht was, opdat het Schriftwoord vervuld zou worden: Ik heb dorst! 29. Er stond dan een kruik vol zure wijn en ze vulden een spons met zure wijn, omwikkelden die met hysop en brachten die aan Zijn mond. 30. Toen Jezus dan de zure wijn genomen had, zei Hij: Het is volbracht! En Hij boog het hoofd en gaf de geest.

Zet jezelf dus in de eeuwigheid samen met Christus door in geloof met heel je hart uit te spreken en deze tijd af te ronden met de woorden “Het is volbracht!”.

Maak je dus geen zorgen voor de dag voor morgen, want in de eeuwigheid is er geen verschil tussen vandaag of morgen. Want in Hem zijn wij net als Hem het begin en het einde, de Alfa en de Omega waarin alle tijd is omvat en waarin alles al is volbracht los van de tijd die wij nog hebben in de letterlijke zin.

Openbaring 1:8 (HSV) Ik ben de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde, zegt de Heere, Die is en Die was en Die komt, de Almachtige.