Je hebt er vast wel eens over nagedacht, Hoe zit het met onze keuzes? Keuzes die je hebt gemaakt waar je misschien spijt van hebt, of keuzes waarvan je juist blij wordt?
Of keuzes waarvan je twijfelt wat het effect was geweest voor je leven als je die wel of niet had gemaakt waarvan je niet weet of ze goed of slecht waren en zijn.
Zijn al je keuzes, goed en fout, echt jouw keuzes geweest of heeft God je daarin geleid? Of heb je soms Gods leiding gemist? Wat vindt God van onze keuzes en staan ze tussen Hem en jou in?
Wat ligt er van tevoren vast voor je leven en waar heb je zelf invloed op?
Lastige vragen die de ene misschien bezig houden en de ander helemaal niet.

Als je Romeinen 9 leest dan zou je denken dat God alles van tevoren al heeft bepaald, of moeten we dit toch anders zien?

Romeinen 9:9 (HSV) Want dit is het woord van de belofte: Rond deze tijd zal Ik komen, en dan zal Sara een zoon hebben. 10 En dit niet alleen, maar zo was het ook met Rebekka, die zwanger was van één man, namelijk Izak, onze vader. 11 Want toen de kinderen nog niet geboren waren, en niets goeds of kwaads gedaan hadden – opdat het voornemen van God, dat overeenkomstig de verkiezing is, stand zou houden, niet uit de werken, maar uit Hem Die roept – 12 werd tot haar gezegd: De meerdere zal de mindere dienen. 13 Zoals geschreven staat: Jakob heb Ik liefgehad en Ezau heb Ik gehaat. 14 Wat zullen wij dan zeggen? Is er onrechtvaardigheid bij God? Volstrekt niet!

Hier lezen we dat God zegt: ‘Jakob heb Ik liefgehad en Ezau heb Ik gehaat’ en in dit stuk lijkt dit al zo te zijn en dit alles vast te liggen voordat zij maar iets goed of fout hebben gedaan en notabene nog in de buik van hun moeder zijn.
En er staat ook bij dat dit was vanuit het voornemen van God in overeenkomstigheid met de verkiezing die tot stand komt, niet uit werken maar uit Hem die roep, God zelf.

Wat moeten we met dit stuk, wat staat hier nou eigenlijk? Is dit niet heel onrechtvaardig, een soort uitverkiezing waarin in de buik voor beide kinderen God het lot al van tevoren heeft bepaald? 
Dat zou je zo denken als je het op die manier leest, maar onrechtvaardig kan God niet wezen, dus het is niet onrechtvaardig bedoeld en vastgesteld. Als we goed lezen staat er nota bene bij dat er bij God geen onrechtvaardigheid is.

Vrije wil
De mens heeft een vrije wil gekregen en kan daarmee kiezen of hij of zij God wil zoeken. En in onze tijd hier in deze schepping kunnen wij dat inderdaad doen of laten. Ons bestaan kent net als deze schepping een begin en een einde, wij zijn onderworpen aan de tijd.
God zelf was er altijd al en is eeuwig (IK BEN) en bevindt Zich in de eeuwigheid. Hij staat dus aan het begin van de schepping en aan het einde, en kan dus alles in tijd in één oogopslag zien.
Het is als bij een optocht die voorbij trekt en wij steeds een deel zien wat voorbij trekt en uitkijken naar wat nog komen gaat, maar God ziet het geheel van bovenaf en ziet de hele optocht van begin tot het einde in een oogopslag.
De mens is dus in de tijd en maakt daar uit vrije wil de keuze om God te zoeken en te wandelen met Hem door Genade, of te blijven bij zichzelf en in het oordeel naar zichzelf en anderen toe.
Het is net als bij de ark van Noach, iedereen die instapt is gered van het oordeel en is daarbij dus gekozen om gered te worden. God kiest iedereen die Hem (de Ark, de Genade) vindt en die rust ingaat, los van welke voorwaarden en leefwijze wij als mensen daaraan denken te moeten hangen.
Daarom is het van belang dat de mens de roepstem van God beantwoordt, die keus ligt bij jou, de tijd loopt nog altijd en de optocht is nog niet ten einde.

Hebreeën 3:7 (HSV) Daarom, zoals de Heilige Geest zegt: Heden, indien u Zijn stem hoort, 8. verhard dan uw hart niet, zoals bij de verbittering, op de dag van de verzoeking in de woestijn. 11 Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Mijn rust zullen zij niet binnengaan! 14. Want wij hebben deel aan Christus gekregen, als wij tenminste het beginsel van de vaste grond van het geloof tot het einde toe onwrikbaar vasthouden, 15. terwijl er wordt gezegd: Heden, als u Zijn stem hoort, verhard dan uw hart niet, zoals in de verbittering. 18. En aan wie heeft Hij gezworen dat zij Zijn rust niet zouden binnengaan, dan aan hen die ongehoorzaam (niet luisteren naar Zijn oproep) geweest waren?

Hebreeën 4:1 (HSV) Laten wij er dan beducht voor zijn dat iemand van u ooit schijnt achter te blijven, terwijl de belofte om in Zijn rust binnen te gaan nog van kracht is. (tijd) 2. Want ook aan ons is het Evangelie verkondigd, evenals aan hen. Maar het gepredikte woord bracht hun geen voordeel, omdat het niet met geloof gepaard ging bij hen die het hoorden. 3. Wij die tot geloof gekomen zijn, gaan immers de rust binnen, zoals Hij gezegd heeft: Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Mijn rust zullen zij niet binnengaan! En dat terwijl Zijn werken al sinds de grondlegging van de wereld voltooid zijn.

God buiten tijd
Zo is het ook bij Jakob en Ezau, God ziet alles en had daardoor misschien een afschuw van Ezau zijn daden, vooral omdat hij niet met God wandelde. En omdat God buiten de tijd stond en de keuzes die Ezau maar ook Jakob zouden maken al zag, kon Hij al zeggen wie van de twee de roepstem beantwoordde en was uitgekozen tot redding.
Je zou dan kunnen denken, als God dat weet, waarom liet Hij Ezau dan nog geboren worden? Dat komt omdat God Ezau toch nodig had om zo contrast aan te brengen in dit leven, vooral wat betreft het leven van Jakob. Want als er geen strijd is in het leven, hoe weet je dan wat echte vrede is zodra je de vrede in gaat? En als er niets gebeurd of veranderd in het leven, is dat niet gelijk aan de dood? want de dood is statisch en het leven dynamisch en veranderlijk.
En als er geen duisternis had bestaan, hoe wisten wij dan te kiezen voor het licht en was er dan zonder duisternis überhaupt iets te kiezen met onze vrije wil? Als God het kwade dat uit vrije wil tot stand zou komen tegen zou houden, hoe of wat heeft de mens dan te kiezen, en wat kan een mens dan nog leren in dit leven over het leven? Want voor uitverkiezing is er dan nog als God met vooruitzichtelijk inzicht het kwade niet zou laten bestaan? In dat geval had er in de hof van Eden alleen de boom des levens gestaan en had Hij de boom van goed en kwaad achterwege gelaten, maar wat heeft de mens dan nog te kiezen?
Als God alleen Noach en zijn gezin had geschapen omdat de rest toch zou sterven, hoe hadden zij dan op God kunnen leren vertrouwen en ervoor kunnen kiezen de ark in te gaan?
Zo laat God beide zijn, goed en fout, de mens die niet God zoekt en de duisternis liever heeft, en de mens die wel God zoekt en het licht liefheeft ondanks wat er dan aan het licht zal komen over dat wat in zijn hart bestaat.

Mattheüs 13:24 (HSV) Een andere gelijkenis hield Hij hun voor. Hij zei: Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan iemand die goed zaad zaaide in zijn akker. 25. Maar toen de mensen sliepen, kwam zijn vijand en zaaide onkruid tussen de tarwe, en ging weg. 26. Toen het gewas opkwam en vrucht voortbracht, kwam ook het onkruid tevoorschijn. 27. De dienaren van de heer des huizes gingen naar hem toe en zeiden: Heer, hebt u niet goed zaad in uw akker gezaaid? Waar komt dan dit onkruid vandaan? 28. Hij zei tegen hen: Een vijandig mens heeft dat gedaan. De dienaren zeiden tegen hem: Wilt u dan dat wij erheen gaan en het verzamelen? 29. Maar hij zei: Nee, opdat u bij het verzamelen van het onkruid niet misschien tegelijk ook de tarwe zelf uittrekt. 30. Laat ze allebei samen tot de oogst opgroeien, en in de oogsttijd zal ik tegen de maaiers zeggen: Verzamel eerst het onkruid en bind het in bossen om het te verbranden, maar breng de tarwe bijeen in mijn schuur.

God ziet alles van buiten de tijd, Hij ziet alles wat wij gedaan hebben, wat wij doen en nog gaan doen. Vanuit Gods standpunt in de eeuwigheid heb je dus al jouw keuzes dus al gemaakt, en God kent ze allemaal en ook waarom jij ze gemaakt heb.
Maar wij zijn hier zelf nog op aarde, in de tijd om zelf te ontdekken waarom wij deze keuzes hebben gemaakt, en waardoor wij onszelf echt leren kennen zoals God ons allang kent.

God kiest ons omdat Hij ons kent, maar kennen wij onszelf wel?

Een leuk voorbeeld is een ouder die vraagt aan zijn kind of hij een stuk brood wil of een lekker snoepje, een keuze waarvan hij al zeker weet wat het kind gaat kiezen.
Is er dan nog sprake van vrije wil bij het stellen van de vraag, en heeft het dan nog nut om te vragen zodat het kind de keuze maakt? Of laat je toch het kind de keuze maken zodat het echt zijn eigen keuze is los van de gevolgen waardoor het kind iets voor zichzelf en over zichzelf kan leren?

Zo kent God onze keuzes en laat ze gaan omdat zij niet schadelijk zijn voor onze ziel in eeuwigheid maar juist leerzaam voor onszelf om het contrast te zien van het leven buiten God wat de dood is, en leven met God wat daadwerkelijk leven is.
Maar de enige keuze die wel schadelijk is voor de ziel in eeuwigheid is het bij Hem wegblijven en zo loskomen van de bron van het ware leven, liefde en genade.
En die keuze haat God, want als iemand liefheeft is er ook het tegenovergestelde, de vijand van die liefde nou eenmaal aanwezig en dat is haat.
Zo kan dus liefde niet bestaan zonder haat, want wie het leven liefheeft, haat de dood.

En zo kan God dus gedreven door liefde Ezau haten vanwege de keuzes die hij maakte, want het maakte hem los van de ware Liefde, los van God de Vader die beide kinderen geschapen heeft ondanks hun keuzes die Hij al van tevoren kende maar zijzelf nog niet.

God roept
Zo roept God ons dus op ondanks al onze keuzes, en dus zonden, om te naderen tot Hem en in te gaan in Zijn rust. Beantwoord dus die Stem, die oproep, want het negeren van de oproep is de ware zonden en juist de keuze die God wel haat omdat het de dood tot gevolg heeft.

Galaten 4:4 (HSV) Maar toen de volheid van de tijd gekomen was, zond God Zijn Zoon uit, geboren uit een vrouw, geboren onder de wet, 5. om hen die onder de wet waren, vrij te kopen, opdat wij de aanneming tot kinderen zouden ontvangen. 6. Nu, omdat u kinderen bent, heeft God de Geest van Zijn Zoon uitgezonden in uw harten, Die roept: Abba, Vader!

Ontdek dus in dit leven waarom je de keuzes maakt die je al hebt gemaakt, en wandel met God zodat je Hem kent zoals ook Hij jou kent. Het leven met God hangt niet af van wie je bent, het hangt af of je ervoor kiest om Gods stem te beantwoorden en met Hem te wandelen op deze weg van het leven, en dat is een weg van Genade en Liefde en die weg is Christus. En als je samen met een Groot God wandel op de weg van het leven dan is dat een smalle weg geworden, want de weg wandelen zonder God naast je is een stuk breder maar erg alleen.

Genesis 3:8 (HSV) En zij hoorden de stem van de HEERE God, Die in de hof wandelde, bij de wind in de namiddag. Toen verborgen Adam en zijn vrouw zich voor het aangezicht van de HEERE God te midden van de bomen in de hof. 9. En de HEERE God riep Adam en zei tegen hem: Waar bent u? 10. En hij zei: Ik hoorde Uw stem in de hof en ik werd bevreesd, want ik ben naakt; daarom verborg ik mij.

Een Hemelse Vader zal zijn kinderen niet wegduwen omdat ze verkeerde keuzes maken, een kind kan er wel voor kiezen weg te blijven bij zijn vader vanwege zijn eigen keuzes en slechte geweten. Net als Adam door God geroepen werd om samen te wandelen ondanks de verkeerde keuze die hij had gemaakt waarvan God gewoon wist en toch Adam bleef roepen.
Adam leerde iets over zichzelf (hij was naakt) en doordat hij toch tevoorschijn kwam en Gods oproep beantwoordde kon dat probleem opgelost worden door God met huiden die God regelde. 

Laten wij dus ook vrijmoedig tot God gaan en zo én verbonden zijn met het ware leven, én gelijktijdig leren van de keuzes die we hebben gemaakt hier op aarde, hetzij goed, hetzij kwaad want het geeft contrast aan Het Leven met Hem en voor Zijn troon mogen wij beide, de goede en slechte keuzes afleggen zodat we met beiden armen onze Hemelse Vader kunnen omarmen tot in eeuwigheid.

2 Korinthe 5:10 (SV) Want wij allen moeten 19. geopenbaard worden voor den rechterstoel van Christus, opdat een iegelijk 20. wegdrage hetgeen 21. door het lichaam geschiedt, naar dat hij gedaan heeft, 22. hetzij goed, 23. hetzij kwaad.

2 Korinthe 5:20 (HSV) Wij zijn dan gezanten namens Christus, alsof God Zelf door ons smeekt. Namens Christus smeken wij: laat u met God verzoenen.