De Sabbat of ook wel de rustdag heeft alles te maken met uitrusten na een week werken, maar wat is de Sabbat nu echt? Ik twee delen wil ik dit behandelen. Het eerste deel bevat naar mijn inzicht het belangrijkste, daar waar het daadwerkelijk om draait, de rust van Christus. 

In het tweede deel zal ik wat delen over de 7^e dag, de rustdag die als wet gegeven is aan de Israëlieten. 

Matteüs 11:28 (HSV) Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. 29 Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel; 30 want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht. 

Een prachtige tekst, maar hoe komt dat tot uiting? Wanneer hebben we rust voor onze ziel? En waarom kan onze ziel onrust hebben? 

Om dit te begrijpen moeten wij Jezus volgen. Hij toont ons de weg naar de Vader, en hoe wij Dé Rust kunnen ingaan die Hij voor ons bedoeld heeft. Maar waarin volgen wij dan Hem? In het nadoen van Zijn goede werken als een soort kopie van Hem?  

Nee, wij volgens Hem op de weg die Hij ons is voorgegaan en heeft voorgedaan. Jezus spreekt hier duidelijk over; 

Matteüs 16:24 (HSV) Toen zei Jezus tegen Zijn discipelen: Als iemand achter Mij aan wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen. 25 Want wie zijn leven ziel zal willen behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven ziel zal verliezen om Mij, die zal het vinden. 

Jezus is vrij duidelijk in Mattheüs en misschien levert dit toch automatisch de volgende vraag op… wat is dat kruis wat je moet opnemen? Wij hebben immers geen letterlijk kruis op te nemen, Hij spreekt dus van iets anders. 

Om dit echt te begrijpen moeten we weer naar ons voorbeeld Jezus Christus kijken. Hij nam namelijk een letterlijk kruis op zich. Maar voordat Hij dat deed sprak Hij in Lucas de volgende woorden: 

Lucas 9:58 (HSV) Maar Jezus zei tegen hem: De vossen hebben holen, en de vogels in de lucht nesten, maar de Zoon des mensen heeft niets waarop Hij het hoofd kan neerleggen/rusten (κλίνω Klino G2827). 59 Tegen een ander zei Hij: Volg Mij. Maar die zei: Heere, sta mij toe dat ik wegga om eerst mijn vader te begraven. 60 Maar Jezus zei tegen hem: Laat de doden hun doden begraven, maar u, ga heen en verkondig het Koninkrijk van God. 

Jezus geeft in dit stuk aan de vossen en vogels een rustplaats hebben om hun hoofd te doen rusten, maar Hij heeft dat niet. Zijn hoofd kan nergens de rust vinden.
Als we dan naar het stuk gaan over de kruising, dan staat daar eigenlijk iets opmerkelijks. 

Johannes 19:30 Toen Jezus dan de zure wijn genomen had, zei Hij: Het is volbracht! En Hij boog/rustte (κλίνω Klino G2827) het hoofd en gaf de geest. 

Hier zien we exact hetzelfde Griekse woord gebruikt worden en hier staat dat de Heer roept “Het is volbracht” en Hij vond toen een plaats om Zijn hoofd te doen rusten, namelijk aan het kruis toen alle zonden waren gedragen en voor de mens de weg terug naar God wagenwijd open ging. (Het voorhangsel in de tempel scheurden van boven naar beneden). 

En in deze rust mogen wij de HEERE volgen. Wij mogen ons kruis opnemen, eraan gaan. Onze handen en voeten vastgespijkerd om te symboliseren dat onze werken en onze wandel niet de weg naar God openen, maar Gods werk door Zijn Offer. 

Dan mag je leren ophouden met zelf proberen de redding voor God te behalen met offers van eigen handen en wandel. Iets wat altijd onrust geeft omdat je weet dat niets zal voldoen in het licht van een almachtig God. Door Gods werk, Zijn Genade mag je rusten en Zijn rust ingaan. Luisteren naar Zijn Woorden en een levende relatie hebben met Hem. 

Net zoals Maria die rustig aan de voeten van de HEERE luisterde naar Zijn Woord, en Martha die maar druk was met werken en dienen, en vervolgens Maria nog kwalijk nam dat zij in rust was bij de Heer. 

Lucas 10:41 (HSV) Jezus antwoordde en zei tegen haar: Martha, Martha, u bent bezorgd en maakt u druk over veel dingen. (onrust) 42 Slechts één ding is nodig. Maria heeft het goede deel uitgekozen, dat niet van haar zal worden afgenomen. 

Hebreeën 3:7 (HSV) Daarom, zoals de Heilige Geest zegt: Heden, indien u Zijn stem hoort (oproep tot bekering door Zijn offer en Genade, Zijn Woord) 8 verhard dan uw hart niet, zoals bij de verbittering, op de dag van de verzoeking in de woestijn. 9 Daar hebben uw vaderen Mij verzocht; zij hebben Mij op de proef gesteld en Mijn werken gezien, veertig jaar lang. 10 Daarom ben Ik toornig geworden op dat geslacht en heb gesproken: Altijd dwalen zij met hun hart, en zij hebben Mijn wegen (Jezus is de weg) niet gekend. 11 Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Mijn rust zullen zij niet binnengaan! 12 Zie erop toe, broeders, dat er nooit in iemand van u een verdorven hart zal zijn, vol ongeloof, om daardoor afvallig te worden van de levende God; 

In Hebreeën 4 wordt deze rust vergeleken met de Sabbat rust. Het is het rusten na het loslaten van onze werken. Zoals God van Zijn werken rust nu de weg weer open is naar Hem toen Jezus riep “Het is volbracht”. 

Hebreeën 4:1 (HSV) Laten wij er dan beducht voor zijn dat iemand van u ooit schijnt achter te blijven, terwijl de belofte om in Zijn rust binnen te gaan nog van kracht is. 2 Want ook aan ons is het Evangelie verkondigd, evenals aan hen. Maar het gepredikte woord bracht hun geen voordeel, omdat het niet met geloof gepaard ging bij hen die het hoorden. 3 Wij die tot geloof gekomen zijn, gaan immers de rust binnen, zoals Hij gezegd heeft: Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Mijn rust zullen zij niet binnengaan! En dat terwijl Zijn werken al sinds de grondlegging van de wereld voltooid zijn. 4 Want Hij heeft ergens over de zevende dag als volgt gesproken: En God heeft op de zevende dag van al Zijn werken gerust. 5 En op deze plaats opnieuw: Zij zullen Mijn rust niet binnengaan! 6 Omdat dus het feit blijft dat sommigen deze rust binnengaan, en dat zij aan wie het Evangelie eerst verkondigd was, niet binnengegaan zijn vanwege hun ongehoorzaamheid (niet luisteren naar Zijn Woord), 7 bepaalt Hij opnieuw een zekere dag, namelijk heden, wanneer Hij zo lange tijd daarna door David zegt (zoals al eerder gezegd is): Heden, als u Zijn stem hoort, verhard dan uw hart niet. 8 Want als Jozua hen al in de rust gebracht had, zou God daarna niet gesproken hebben over een andere dag. 9 Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God, 10 want wie Zijn rust binnengegaan is, die heeft zelf ook van zijn werken gerust, zoals God van de Zijne. 11 Laten wij ons dan beijveren om die rust binnen te gaan, opdat niemand door het volgen van dit voorbeeld van ongehoorzaamheid ten val zal komen. 

De rust die wij mogen binnengaan is groter dan de rust die wij na 6 dagen werken mogen vinden op de 7^e dag (Sabbat, zaterdag). Het is de eeuwige rust van de nieuwe schepping, de 8^e dag die hier maar nooit lijkt aan te breken. 
Hier op aarde start na de 7^e dag de week weer met de eerste dag. Heel eentonig zou Prediker zeggen. Maar wij mogen wandelen in de nieuwe schepping, de eeuwigheid bij Hem die nooit ophoudt. De ware Sabbat, de achtste dag! 

Net zoals bij een Israëlisch jongentje op de achtste dag het vlees besneden moest worden, zo wordt ons vlees (onze oude zondige mens) weggedaan en mogen we leven in Geest. Het aardse verruilen we voor het eeuwige Geestelijke. 

Zoals ook Noach waarvan zijn naam notabene “Rust” betekend, van het oordeel werd gered en met acht mensen in de ark behouden werd en als het ware in een nieuwe wereld opnieuw begon. Onttrokken aan de kwade oude wereld in zonden. Hij was nog wel in de wereld (de onstuimige zee) maar geborgen in de ark, dat is Christus boven de zorgen en golven van de wereld uit.

De achtste letter in het Hebreeuws betekend “omheining”. Zoals Noach geborgen was in de ark, zo zijn wij geborgen binnen de muren van het Hemelse Jeruzalem dat straks op de 8^e dag naar het duizend jarig vrederijk (de 7^e dag) naar beneden komt uit de Hemel. 
Laat dus je eigen werken om God te behagen liggen door je kruis op te nemen, je oude mens vast te leggen en roep met Hem; “Het is volbracht!” en  ga in in Zijn Rust, de ware Sabbat! 

Romeinen 8:8 En zij die in het vlees zijn, kunnen God niet behagen. 9 Maar u bent niet in het vlees, maar in de Geest, wanneer althans de Geest van God in u woont. Maar als iemand de Geest van Christus niet heeft, die is niet van Hem. 10 Als Christus echter in u is, dan is het lichaam wel dood vanwege de zonde, maar de geest is leven vanwege de gerechtigheid. 11 En als de Geest van Hem Die Jezus uit de doden opgewekt heeft, in u woont, zal Hij Die Christus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken door Zijn Geest, Die in u woont. 

Hebreeën 9:13 (HSV) Want als het bloed van stieren en bokken en de as van de jonge koe, op de verontreinigden gesprenkeld, hen heiligt tot reinheid van het vlees, 14 hoeveel te meer zal het bloed van Christus, Die door de eeuwige Geest Zichzelf smetteloos aan God geofferd heeft, uw geweten reinigen van dode werken om de levende God te dienen! 15 En daarom is Hij de Middelaar van het nieuwe testament, opdat, nu de dood heeft plaatsgevonden tot verzoening van de overtredingen die er onder het eerste verbond waren, de geroepenen de belofte van de eeuwige erfenis ontvangen. 

2 Korintiërs 5:19 God was het namelijk Die in Christus de wereld met Zichzelf verzoende, en aan hen hun overtredingen niet toerekende; en Hij heeft het woord van de verzoening in ons gelegd. 20 Wij zijn dan gezanten namens Christus, alsof God Zelf door ons smeekt. Namens Christus smeken wij: laat u met God verzoenen. 

Matteüs 12:7 Maar als u geweten had wat het betekent: Ik wil barmhartigheid en geen offer (eigen werken en dienen van de wet), dan zou u de onschuldigen niet veroordeeld hebben. 8 Want de Zoon des mensen is Heere, óók van de sabbat.